تحلیل دینامیکی غیرخطی سکوهای دریائی نوع جاکت به کمک روش زمان ـ دوام با به کارگیری تئوری موج newwave

هدف این پایان نامه معرفی روشی نوین با عنوان تحلیل موج دوام (ewa) و کاربرد آن در تحلیل، طراحی و ارزیابی دینامیکی غیرخطی انواع سازه های دریایی در برابر نیروی ماهیتاً پیچیده و تصادفی امواج می باشد. این روش الهام گرفته از رویکرد تحلیل زمان دوام (eta) می باشد که در مطالعات لرزه ای ساختمان ها مورد استفاده می گیرد. در این روش سازه در معرض توابع قطار موج افزایشی (iwtf) از پیش طراحی شده که به نحو مناسبی با شرایط امواج ساختگاه همپوشانی دارند، قرار می گیرد. این توابع طوری طراحی شده اند که هر زمان مشخص در آن، معرف یک وضعیت دریایی معلوم می باشد. همچنین در این توابع، ارتفاع موج به وقوع پیوسته در زمان هدف (زمان دلخواه)، می تواند منطبق با موج طرح حاکم بر وضعیت دریایی منطقه باشد. با شروع تحلیل، مقادیر شاخص خرابی و یا هر پارامتر دلخواه دیگر، از مرحله رفتار الاستیک تا مرحله فروریزش کامل سازه، به طور مستقیم برحسب پارامتر زمان مورد مطالعه قرار می گیرد. صحت و یا عدم عملکرد صحیح سازه را می توان بر اساس متغیرهای ارتفاع موج دوام (ewh) و یا زمان دوام متناظر با آن مورد قضاوت قرار داد. قابلیت ورود مفاهیم طیفی و درنظر گرفتن تأثیر امواج با فرکانس و ارتفاع های مختلف، لحاظ نمودن تأثیرات تصادفی بودن امواج، امکان درنظر گرفتن اثر پدیده موج برعرشه در نتایج، کوتاه بودن زمان تحلیل ـ علیرغم مطالعه دقیق رفتار سازه ـ و قابلیت ورود هر پارامتر دلخواه نیاز به عنوان پارامتر هدف از ویژگی های بارز و مشخص روش تحلیل موج دوام خواهد بود. این روش علاوه بر توانایی تحلیل سکوهای جدید، قابلیت ارزیابی سکوهای موجود و تحلیل فروریزش انواع سکوهای دریایی را به نحو شایسته ای خواهد داشت. نتایج بدست آمده حاکی از کارآمدی روش تحلیل موج دوام در مطالعه رفتار دینامیکی غیرخطی سازه های دریایی در معرض نیروی موج و قابلیت بکارگیری آن در پژوهش های عددی و آزمایشگاهی می باشد.